مدیریت یکپارچه لازمه حفظ و نگهداشت محیط زیست است
تاریخ انتشار: ۴ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۶۷۵۰۱
به گزارش خبرنگار مهر، علیرضا رحیمی ظهر یکشنبه در نشست فعالین حوزه محیط زیست و میراث فرهنگی به رشد جمعیت اشاره و بیان کرد: رشد جمعیت موجب معضل رشد نادرست شهری و به تبع آن توسعه نامتناسب زیر ساختهای شهری و در نهایت موجب ایجاد معضلات زیست محیطی به ویژه در کلانشهرها شده که این موضوع با موضوع توجه به محیط زیست در تضاد است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
علیرضا رحیمی ضمن یادآوری اینکه علت معضلات عنوان شده توجه به نگرش سیستمی و تک بعدی نگاه کردن است، اضافه کرد: از آنجایی که شهر یک موجود زنده است و موجود زنده (شهر) یک سیستم پیچیده دارد که با نگاه سیستمی تصمیم درستی برای آن گرفته نمیشود در واقع از یک نگاه به نگاه دیگر، و از یک مکان به مکان دیگر، و از یک زمان به زمان دیگر برنامه ریزی و اقدام میشود که مقطعی و جزیرهای است.
وی راهکار همسو کردن تداوم محیط زیست با توسعه زیرساختهای شهری بهره گیری را از نگرش فرایندی دانست و افزود: مدیریت یکپارچه نیز در صورتی اتفاق میافتد که در شهرها علاوه بر نگاه زیست محیطی و توسعه متوازن، نگاه به آینده و منابع پایدار لحاظ شود در صورتی که نگرش فرایندی به عنوان محور در کنار نگرش سیستمی مد نظر قرار گیرد و نظرات تصمیم گیرندههای شهر از حوزههای مختلف مطرح و نهایتاً تصمیم واحدی گرفته میشود.
عضو شورای شهر کرج بر ضرورت فرهنگسازی، اجبار و اعمال قانون در مقابل با بهره برداران از محیط زیست تاکید داشت و گفت: حفظ و کنترل محیط زیست زمانیکه مطالبه اجتماعی و مشارکت شهروندان، مطالبه نخبگان و اساتید دانشگاهی، مطالبه فعالین محیط زیست و رسانهها به صورت منطقی و صحیح سطح بندی گردد میتواند مؤثر واقع شود و از برداشت بی رویه از منابع طبیعی جلوگیری کند.
کد خبر 5819547منبع: مهر
کلیدواژه: علیرضا رحیمی شورای شهر کرج سازمان محیط زیست بوشهر کرمانشاه تبریز ایلام اردبیل خطبه های نماز جمعه گلستان استان کرمان اصفهان مشهد قوه قضاییه سازمان تبلیغات اسلامی سنندج فارس محیط زیست
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۶۷۵۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ردهبندی مناطق حفاظتی محیطزیست
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، مسألە حفاظت ازمحیطزیست در ایران مانند آن چه در اندیشە فلسفی سایر نقاط جهان نیز مشابه آن روی داده است، در پارادایم طبیعتگرایی ظهور یافت.
نرگس آذری (دانشجوی دکتری جامعهشناسی سیاسی) در مقالهای با عنوان «در باب ضرورت یک انقلاب شناختی در جامعهشناسی ایرانی» به این موضوع اشاره میکند که اهمیت به محیطزیست به مثابۀ نوعی بینش در مقابل انسانمحوری فزاینده عصر توسعه و مدرنیسم قد علم کرده است و رویکرد طبیعتمحورانهای را شکل داده که در آن محیطزیست نیازمند توجه و مراقبت فوری است.
* محیطزیست و مناطق حفاظت شده
به زعم این پژوهشگر حفاظت از محیطزیست نیازمند تعریف محیطزیست در تقابل با فعالیتهای انسانی دانسته شده است و از همینجا مرزهای محیطزیست در آن چه اکنون به عنوان مناطق چهارگانه حفاظت شده میشناسیم پدید آمد. شکلگیری این مرزها به زمان تصویب قانون شکار به عنوان اولین قانون محیطزیستی کشور و ایجاد مناطق ممنوعه در سال ۱۳۴۲ برمیگردد.
او در ادامه مینویسد در آن زمان با توجه به وسعت کشور و بودجههای محدودی که در اختیار شورای شکار قرار میگرفت، تشخیص داده شد اگر عمده منابع اعتباری به مناطقی تخصیص داده شود که به لحاظ بومشناختی اهمیت ویژهای دارند، موجب موفقیت بیشتر در حفاظت از آن مناطق خواهد شد. بنابراین نواحی حفاظتی که بعداً مناطق حفاظت شده نامیده شد به وجود آمد. در این مناطق شکار ممنوع بود مگر آنکه مجوز لازم از شورای شکار گرفته شود.
* ردهبندی مناطق حفاظتی محیطزیست
آذری مینویسد مراتع و جنگلهای واقع در مناطق حفاظت شده تابع محدودیتهایی بود که از سوی شورای شکار و وزارت کشاورزی و منابع طبیعی اعلام شده بود و با تصویب قانون شکار و صید در سال ۱۳۴۶ و تأسیس سازمان شکاربانی و نظارت بر صید، مفاهیم پارکهای ملی و مناطق حفاظت شده به روشنی تعریف گردید.
آذری در ادامه توضیح میدهد که تا قبل از تأسیس سازمان حفاظت محیطزیست در سال ۱۳۵۰، حدود ۶ پارک ملی و ۳۵ منطقۀ حفاظت شده شکل گرفت. بدین ترتیب حدود هفتاد سال پیش، ترسیم این مرزها با انگیزه ایجاد امکان حفاظت با توجه به محدودیتهای موجود، محیطزیست مورد حمایت و حفاظت را به نام محیطزیست معرفی کرد و چهار طبقە حفاظتی با نامهای پارکهای ملی، پناهگاههای حیاتوحش، مناطق حفاظتشده و آثار طبیعی ملی تعریف و ردهبندی شد.
* جهان مدرن و محیطزیست
این پژوهشگر در ادامه مینویسد در کشور تمام تلاش براین بود که مناطق حفاظت شده با ملاکهای جهانی و حتی نامهای رایج منطبق شود که در ایران آنها با نام مناطق چهارگانۀ محیطزیست شهرت دارند. اما این مرزها هرگز نیازی به انطباق با زیستبوم تاریخی جامعۀ پیرامونی در خود ندیدهاند؛ اگرچه این ظهور صنایع و شهرهای مدرن و نیازهای فزایندهاش بود که محیطزیست را متأثر میساخت.
این نویسنده در جمعبندی این پژوهش به این موضوع اشاره میکند که آنچه در تعیین مناطق چهارگانه، به عنوان تهدید نهایی معرفی و توسط مرزها تهدید شد عمدتاً فعالیتهای جامعۀ روستایی بود. جامعهای که به واسطۀ همین اعلان جنگ، خود را برای گسترش مرزهای جغرافیایی و مرزهای بهرهبرداریاش حریصتر کرد، جدالی که تاکنون برای تعیین حدود مرزها از دوسوی این جبههها ادامه دارد. موقعیتی که در میانه نبرد قانون و منافع نابودی محیطزیست در همە ابعاد و شاخصهایش را هدف گرفته است.
انتهای پیام/